Bivši savezni policajac Milorad Davidović svjedočio je danas, na suđenju Radovanu Karadžiću pred Haškim tribunalom, da su srpska policija i paravojne jedinice pod kontrolom Srpske demokratske stranke (SDS) i njenih lokalnih kriznih štabova 1992. planski i nasilno progonile nesrbe u više opština u BiH.
“Ja odgovorno tvrdim da je politika SDS bila uklanjanje nesrba sa prostora RS…To nisu izuzeci, to je pravilo, to je recept, jer su krizni štabovi u svim opštinama radili isto”, izjavio je Davidović, koji je 1992. na terenu u BiH bio kao pripadnik Saveznog sekretarijata unutrašnjih poslova u Beogradu. On je izjavio da je su različite srpske jedinice, uključujući policijske, proganjale, pljačkale i ubijale muslimanske civile.
Tokom iskaza, Davidović je rekao i da su paravojne snage iz Srbije u BiH dolazile na poziv Karadžića i potpredsjednice RS Biljane Plavšić. Prema riječima svjedoka, komandant takozvane Vojske RS Ratko Mladić se uvijek protivio prisustvu i upotrebi paravojnih formacija, ali nikada nije mogao da ih do kraja suzbije.
Tadašnji predsjednik Republike Srpske optužen je za progon nesrba iz 20 opština u BiH, kao i za genocid u Srebrenici i još osam bosanskih opština.
Davidović je izjavio da je na sastanku sa Mladićem i Karadžićem, u ljeto 1992. u sarajevskoj kasarni Lukavica, tražio od njih da zaustave pljačkanje nesrba i zauzimanje njihovih stanova u sarajevskom naselju Grbavica.
Arhivska slika iz gradske džamije nakon pokolja na ulicama Bijeljine
“Poslije pet minuta, neko je ušao i rekao da su došli “Arkanovci”. Izašli smo i vidjeli ih…Rekli su da su došli da pomognu u oslobađanju Sarajeva…Kad smo se vratili unutra, Mladić je bio ljut, zato što je bio protiv paravojski, a naročito Arkanove.
Pitao je: ‘Ko je pozvao ove?’. Karadžić je odgovorio: ‘Neka ih, mi smo ih pozvali, ako mogu da pomognu, a šta uzmu ‘neka im’, ispričao je Davidović.
Svjedok je kazao i da je u to vrijeme bio čuo da je Karadžić pozvao sve koji žele da se kao dobrovoljci bore na srpskoj strani da dođu. Naznačio je i da je znao da je Biljana Plavšić na skupštinskom zasjedanju u Zvorniku, u novembru 1992, potvrdila da je ona pismima pozvala Željka Ražnatovićža Arkana, Vojislava Šešelja i Mirka Jovića da pošalju svoje dobrovoljce.
Početkom rata u BiH, JNA je “smatrana izdajničkom i komunističkom i zato se išlo na formiranje jedinica koje će biti pod isključivom kontrolom SDS i opštinskih kriznih štabova… Znam za takve jedinice u Bijeljini, Ugljeviku, Zvorniku i drugim gradovima”, rekao je Davidović.
Davidović je precizirao da je komandant “Arkanovaca” koji su u Sarajevo došli naočigled Karadžića i Mladića bio “neki Čarli, opremljen od MUP-a Srbije”. Ražnatovićevu paravojsku, istovremeno je, kako je rekao, lokalni krizni štab “u kojem su bili najviši opštinski zvaničnici pozvao da dođe da ‘oslobodi’ Bijeljinu”.
Muslimani su zatim primorani da napuste grad, ubijani, zatvarani u logor Batković, a najugledniji su otpuštani s posla i ponižavani.
“Osamdeset posto Muslimana je odvedeno iz Bijeljine…Spiskovi su davani Vojkanu Đurkoviću, komandantu ‘Arkanovaca’, policija se sklanjala, niko mu ništa nije ni smio, išao je od kuće do kuće i izvodio muslimane…Ljudi su, kada bi im dali deset minuta da izađu, nosili najvrednije – novac i slično…Kad bi im to pokupili, potrpali bi ih u kamione i odvodili na Majevicu na liniju razdvajanja…To je bilo svakodnevno”, kazao je Davidović, koji je živio u ovom gradu. Tvrdio je da su, na sličan način, bijeljinski Muslimani protjerivani i preko Srbije. On je negirao da su Srbi u tom gradu prethodno bili ugroženi, što je Ražnatović tvrdio u televizijskoj izjavi koju je tužilaštvo prikazalo u sudnici.
Svjedok je negirao tvrdnje da su nesrbi iz Bijeljine i drugih gradova odlazili dobrovoljno.
“Ko bi dobrovoljno napuštao imovinu koju je sticao cijelog života i mjesta na kojem su im pradjedovi bili…To je bilo spašavanje žive glave evo, daćemo vam sve, samo da ostanemo živi”, rekao je Davidović. Prema njegovim riječima, dvije muslimanske porodice u Bijeljini ubili su u ljeto 1992. specijalci MUP RS, čija je jedinica bila pod direktnom kontrolom tadašnjeg ministra unutrašnjih poslova Miće Stanišića.
Davidović je tvrdio da mu je komandant te jedinice, nedugo zatim, rekao da je ubistvo počinjeno “po nalogu lokalnog kriznog štaba i službe državne bezbjednosti, da bi se dalje zastrašio muslimanski narod”. Za ubistvo se saznalo, uprkos pokušaju lokalnih vlasti da to zataškaju, zahvaljujući saopštenju lidera lokalne Srpske radikalne stranke i vođe “srpskih četnika” Mirka Blagojevića, izjavio je svjedok.
On je Blagojevića nazvao “zaštitnikom” muslimana, njihovih života i imovine. “Blagojević se kategorično borio protiv kriznog štaba, SDS i njihove politike progona Muslimana”, rekao je Davidović.
Tužiteljica Hildegard Erc-Reclaf (Uertz-Retzlaff) u sudnici je zatim prikazala snimak smotre Ražnatovićeve jedinice, predvođene Đurkovićem, koju je 1995. u Bijeljini obavio predsjednik RS Karadžić.
“Ja vam se duboko zahvaljujem i uvijek ste dragi gosti u srcima srpskog naroda koji ste odbranili”, rekao je na snimku Karadžić, predajući “zahvalnicu” Ražnatoviću. Ražnatović je Karadžiću ću odgovorio da njegova jedinica ostaje “spremna da dođe” u RS ponovo, “na vaš poziv”.
“Arkanovci” su ubijali i pljačkali po naređenju
Davidović je rekao da su u to vrijeme u Brčkom djelovale “crvene beretke” predvođene izvjesnim “Žikom Crnogorcem”. Sa snimka proslave godišnjice Jedinice za specijalne operacije Službe državne bezbjednosti Srbije, održane u Kuli 1997, svjedok je kao Žiku Crnogorca prepoznao Živojina Ivanovića, komandanta veterana JSO koji je raportirao tadašnjem predsjedniku Srbije Slobodanu Miloševiću.
U Zvorniku su s proljeća 1992. Muslimane ubijali, protjerivali i pljačkali pripadnici formacije “Žute ose”, predvođene braćom Vučković, koji su bili na platnom spisku lokalne Teritorijalne odbrane. Zastupnica optužbe je te platne spiskove uvela u spis kao dokaze protiv Karadžića. Komandant TO u Zvorniku tada je bio čovjek pod lažnim imenom Marko Pavlović, koji je “navodno” bio pripadnik SDB Srbije, posvjedočio je Davidović. On je rekao da je kasnije učestvovao u hapšenju braće Vučković.
U nastavku suđenja, svjedoka Davidovića će unakrsno ispitivati optuženi Karadžić, koji se brani sam.
Karadžić je optužen i za terorisanje civila u Sarajevu kampanjom artiljerijskih i snajperskih napada i uzimanje međunarodnih talaca, 1992-95.
Onasa
