Pitanje je da li je Delić imao kontrolu nad mudžahedinima

Ugledni predavač na Evropskim studijama Univerziteta u Amsterdamu, stručnjak za centralnu Evropu i evropske integracije dr. Laslo Maraš (Laszlo Maracz) u časopisu “Armex”, koji izdaje holandsko ministarstvo odbrane, nedavno je objavio tekst pod naslovom “Generali i međunarodno pravo”.Spominjući “najupečatljivije predmete” koji su se našli pred Haškim tribunalom, kao što su predmeti protiv zločinaca Slobodana Miloševića i Radovana Karadžića, dr. Maraš se posebno osvrnuo na slučaj generala Armije RBiH Rasima Delića.

Kršenja prava

Uz činjenice o samom predmetu, te tezu da su se u bosanskom ratu kao “epizodi jugoslavenskog građanskog rata” dogodila “ozbiljna kršenja ljudskih prava, ratni zločini pa čak i genocid”, poznati autor iznosi stav da su u proteklom ratu ljudska prava kršili i Srbi i Hrvati i Bošnjaci.

– Ono što predmet Rasima Delića čini posebno interesantnim jeste činjenica da Tribunal nije osudio bosanskog generala zbog zločina svojih ljudi. Delić je optužen jer nije spriječio zvjerstva koja je počinio međunarodni bataljon muslimanskih fundamentalista, odnosno mudžahedini. Oni su došli pomoći bosanskim muslimanima kada im je prijetila opasnost da budu poraženi od bosansko-srpske i bosansko-hrvatske vojske – navodi dr. Maraš smatrajući da je političko, a ne vojno rukovodstvo izabralo da “mudžahedine, raspuštenu bandu religioznih fanatika iz Pakistana, s Bliskog istoka i drugih muslimanskih zemalja, pusti na bojno polje”.

Navodeći potom konkretna djela za koje je optužen general Delić, odnosno zločine koje su počinili mudžahedini, počev od logora u kojima su držani srpski zarobljenici, do ubistva zarobljenika Gojka Vujičića, dr. Maraš, ističe:

Regularna vojska

– Bez sumnje se takva zvjerstva moraju smatrati veoma ozbiljnim zločinima protiv čovječnosti. Pitanje je, međutim, da li se bosanski general, musliman Rasim Delić, kao komandant bosanske vojske, može smatrati odgovornim za ove zločine. Drugim riječima, da li je general imao efektivnu kontrolu nad mudžahedinskim dijelom vojske.

Autor i tekstu još konstatira kako je Delićeva odbrana – advokat Vasvija Vidović i britanski stručnjak Džon Džons – iznijela da u ovom slučaju ne može biti govora o efektivnoj kontroli zato što komandna linije nije dosezala do mudžahedina.

– Oni nisu bili strukturni dio bosanske regularne vojske i nisu uvažavali naredbe bosanskih muslimanskih oficira koji nisu čak ni imali pristup logorima i zarobljenicima islamskih fanatika. Delić se kao komandant zalagao da svi strani borci napuste Bosnu. To su uostalom potvrdili i tužioci – zaključuje dr. Maraš.

Uzaludno čekanje

– Sve navodi da se Tribunal za bivšu Jugoslaviju teško može osloboditi dogme da, kada postoje tri zaraćene strane s tim automatski postoje i tri strane odgovornih koji trebaju biti optuženi. Bosanski muslimani su i u ovom slučaju izvukli “deblji kraj” kao i onda kada su uzaludno čekali na pomoć međunarodne zajednice – navodi u tekstu za “Armex” dr. Laslo Maraš.

Nije znao

– Izgleda prosto nevjerovatno da je general Delić mogao znati šta se to dešavalo u logorima pod rukovodstvom mudžahedina. Međutim, tužilac je smatrao da je Delić mogao znati šta se dešavalo i iz tog razloga je tražio povećanje zatvorske kazne na sedam godina – piše Maraš.

Avaz