Đavolji Vladika u službi Milorada Dodika

Episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije Kačavenda postao je produžena ruka Milorada Dodika, premijera RS-a, u provođenju njegove secesionističke politike u BiH.

O ideološkoj bliskosti Kačavende i Dodika svjedoči poljednji istup u javnosti episkopa Kačavende. On je služeći Vaskršnje jutrenje u Bijeljini pozvao svu pravoslavnu braću u Republici Srpskoj da se suprotstave i zaustave islamiziranje Srba u Republici Srpskoj.

“Današnje naše misli su usredsređene sa svom braćom i sestrama u Federaciji BiH, gdje žele ono malo duhovnoga stada, pravoslavnog srpskog naroda da prevedu na islam, pozivajući ga da dolazi na njihove seanse”, rekao je vladika Vasilije, ocijenivši to sramotnim i strahotnim. Pred okupljenim vjernicima vladika je poručio pravoslavnom narodu u Federaciji BiH da se čuva da ne bude prevaren mračnom filozofijom, jer, kako je naveo, pojaviće se lažni učitelji i propovjednici.

Da je odan Dodikov sljedbenik, vladika Kačavenda je pokazao i zabranjujući svim svojim sveštenicima koji pripadaju eparhiji zvorničko-tuzlanskoj da govore za  medije iz Federacije BiH. Naime, Kačavenda je prije desetak dana strogo zabranio svešteniku iz Doboja da povodom vaskršnjih praznika govori za naš list. Kačavenda je naime svešteniku Milidragu Stokanoviću kazao da nema njegov blagoslov za intervju. Kada je, međutim, novinarka našeg lista pozvala Kačavendu i zatražila od njega intervju istim povodom, Vasilije Kačavenda je bio izričit: “Ni ja ni niko od mojih sveštenika nećemo govoriti za federalne medije”.

Nakon što je Dodik zabranio svojim ministrima i funkcionerima SNSD-a da komuniciraju sa medijima iz Federacije, vladika Kačavenda je instrukciju svog šefa zdušno prihvatio, te je isto zatražio od svojih potčinjenih.

Bijeljincima je poznato da premijer RS-a prilikom svojih posjeta Bijeljini prvo odsjeda kod vladike Kačavende, gdje se opušta uz muziku, vino i dobar zalogaj. Inače, na prošlim lokalnim izborima Kačavenda je podržao kandidata SDS-a Miću Mičića, dok je žestoko agitovao protiv Dodikovog kandidata za predsjednika opštine Gavrila Bobara, nazivajući ga čak i sotonom. Kačavenda je Bobaru zamjerio što je oko sebe okupio previše Bošnjaka, što je Janji obećao status opštine i što je finansijski pomogao izgradnju džamija u Bijeljini i Janji. Kada mu je Bobar na jednom skupu kazao da ne vjeruje u ono što on radi, Kačavenda mu je šapnuo: “Ćuti, zadrži to samo za sebe!”

Bijeljinom već godinama vlada jak ratnoprofiterski-vjersko-informativni lobi. Dodik ga je mogao oslabiti   samo pridobijajući na svoju stranu neku od ovih moćni poluga. Kako BN TV nije mogao ni pritiscima ni slanjem finansijskih inspektora “privoljeti” da bude u njegovoj službi, Dodik je pakt sklopio sa najjačom karikom u Bijeljini – episkopom Kačavendom. Vladika, koji iznad svega voli novac i moć, svjestan je da mu je prijateljstvo sa premijerom itekako korisno. Dodiku, tvrde dobro upućeni izvori, Bijeljina kao dugogodišnji bastion SDS-a, na prestojećim izborima predstavljaće veliki izazov. Dodik računa da će pomoć vladike biti za njega presudna i zbog toga ne štedi na donacijama Kačavendinoj eparhiji.

DODIKOVI TAJKUNI NAJVEĆI KAČAVENDINI DONATORI

Vladika Vasilije Kačavenda inače važi za jednog od najuticajnijih sveštenika u SPC-u, jer upravlja najbogatijom eparhijom u BiH i u čestom je kontaktu sa Dodikovim biznismenima koji doniraju veliki novac eparhiji. “Vladičanski dvori”, čije fotografije prenosimo, sagrađeni su na ruševinama bošnjačkih kuća, a sam vladika se hvali kako su ovi milion eura vrijedni dvori njegov “raj na zemlji”. Vladika se za vrijeme rata u Bosni enormno obogatio i u Bijeljini sagradio luksuzni vladičinski dvor, za koji oni koji su u njega ulazili kažu da je luksuzniji od najekskluzivnijih hotela. O Kačavendinoj ljubavi prema luksuzu svjedoči i nedavno snimljena fotografija kako Kačavenda u Beogradu kupuje odjeću u prodavnici „Hugo Boss”.  Kačavendu  mnoge vladike  kritikuju da živi „u neskladu sa jevanđeljskim normama”. I sam patrijarh Pavle, koji je javno upozoravao na pretjeran sjaj i raskoš, znao ga je kritikovati napominjući da su vladike monasi, koji su obukli crninu i zarekli se na siromaštvo.

Dvorac u kome stoluje zvorničko-tuzlanski vladika Vasilije u centru Bijeljine popularno se naziva „Srpski Versaj” jer, navodno, ne zaostaje od Versaja u raskoši, već se razlikuje jedino u veličini. Kačavenda ga zove i „parče neba na Zemlji”. Sve upućuje na raskoš i bogatstvo, a episkop Kačavenda kaže je da on to samo čuva i da njemu pripada samo grobno mjesto kod oltara. Predstavljajući sebe estetom i zaljubljenikom u antikvitete i barokni stil, Kačavenda je reporterima beogradske revije Gloria pokazivao sve draži dvorca, između ostalog i skupocjene pozlaćene fotelje, ogledala, satove, štapove… Većina namještaja izrađena je od bjelokosti, puno je eksponata, skulptura, umjetničkih slika, a gostima se hrana poslužuje u srebrnom posuđu.

Međutim, vladiki Kačavendi to nije dovoljno, on svoje carstvo, zahvaljući svojim menadžerskim sposobnostima, svakodnevno uvećava. Kačavenda se, naime, dosjetio da sve tajkune i biznismene koji doniraju novac njegovoj eparhiji imenuje kumovima. Tako postoje kumovi crkve, oltara i tome slično

Pored postojećeg manastira u centru grada, za još dva manastira na samom ulazu u grad, Kačavenda je nedavno sagradio ogromnu crkvu, s grandioznim kupolama nalik na one u Sant Petersburgu i Moskvi. Izgrađena je u naselju “Pet jezera” sa novim manastirskim kompleksom. Pozlaćene kupole sijaju još iz daljine, pri samom ulasku u BiH. Ova crkva sagrađena u ruskom stilu podignuta je od donacija iz Rusije. Naime, Kačavenda je u izuzetno dobrim odnosima sa crkvenim krugovima Rusije i njen uticaj pokušava da prenese u BiH. Pokojni ruski patrijarh Aleksej Drugi iz čitavog SPC-a jedino je Kačavendu primao u posjetu, tu praksu je kasnije nastavio patrijarh Kiril. Smatra se da je Kačavenda podigao najviše crkava i manastira u Republici Srpskoj od svih dosadašnjih vladika. Trenutno preko puta svog dvora gradi bolnicu za kardiovaskularne bolesti, sa najsavremenijom opremom i laboratorijom.

DOBIO 550 DUNUMA DRŽAVNOG ZEMLJIŠTA

U poslijeratnim godinama Vlada Republike Srpske i Opština Bijeljina su zvorničko-tuzlanskoj eparhiji odnosno Kačavendi dodijelile oko 550 dunuma poljoprivrednog državnog zemljišta. Osnov za dodjelu zemljišta bio je povrat nekada oduzete zemlje SPC-u i diskriminatorski Karadžićev zakon iz 1994.  godine po kojem opštine uz saglosnost Vlade RS-a mogu Srpskoj pravoslavnoj crkvi bez naknade dodjeljivati poljoprivredno zemljište. Veći dio tog zemljišta eparhija zvorničko-tuzlanska je isparcelisala i  prodala. Oko 150 novih vlasnika na ovim parcelama sagradilo je kuće.

Treba napomenuti da je za potrebe Vladičanskog dvora i manastira Sveti Vasilije Ostroški tokom rata i nakon njega u centru Bijeljine oduzeto 11 bošnjačkih kuća, od kojih većini vlasnika ni do danas nije isplaćena ni jedna marka. Opštini Bijeljini je, deset godina kasnije, sud naložio da za porušene kuće i dvorišta isplati dva miliona maraka. Većina porodica  kojima su kuće i zemljište oduzete žive u Tuzli i Njemačkoj i preko svojih advokata pokušavaju dobiti obeštećenje.
Kačavendi su novac i moć omogućili da bude najjači vladar iz sjene u Srpskoj pravoslavnoj crkvi. Zahvaljući Kačavendinom velikom uticaju na vladike, Sveti sinod SPC-a gotovo nikada ne razmatra mračne tajne u koje je Kačavenda upleten, a ima ih, kako tvrde dobro upućeni izvori, prilično.

Kačavenda je bio jedan od pet glavnih kandidata za mjesto patrijarha Srpske pravoslavne crkve. Međutim, i pored jakog lobiranja da bude imenovan na  to mjesto, put do patrijarškog trona omela je Kačavendina bliskost sa ratnim zločincima, ali i rad za obavještajne službe. Javnosti iz ratnog perioda u BiH Kačavenda je poznat kao blizak prijatelj i poštovalac Radovana Karadžića i Ratka Mladića. U tom periodu je i dobio nadimak “đavolji vladika”.

MRAČNA PROŠLOST EPISKOPA KAČAVENDE

Iz njegove „ratne” prošlosti zabilježeno je da je, zbog neposlušnosti, poslao trideset vojnika da popa Radomira Markovića izbace iz kuće. Tom prilikom ranjena je njegova supruga, koja je od dobijenih rana umrla, a  pop izbačen na ulicu. Nakon tog incidenta, mještani pet sela došli su u Bijeljinu tražeći od Karadžića da Kačavendu protjera, što tadašnji čelnik bosanskih Srba nije uradio. Njegovim dolaskom u Bijaljinu počinje ratnohuškački pohod, govor mržnje, prijetnje svima koji ne prihvataju njegove naloge.

Međutim, razlozi zbog kojih Kačavenda nije imenovan za patrijarha su mnogo su dublji. On je, naime, dobar dio svog staža u crkvi posvetio i radu za obavještajnu službu, o čemu svjedoče zapisi službi još iz perioda bivše Jugoslavije. O tome postoji znatan broj dokumenata. Neki od njih otkrivaju način rada Vasilija Kačavende, ali i potvrđuju činjenicu o kojoj se do sada samo spekulisalo u javnosti – da je angažmanom u službi i njenom preporukom doveden na mjesto episkopa 1978. godine. Kačavenda je kao  saradnik Državne bezbjednosti (UDBA), bio poznat pod  imenom Pablo. U Službu je vrbovan, jer je prema tvrdnjama upućenih, volio dječake.

Godinu dana ranije, marta 1977. godine, pokrenuta je prepiska unutar službi bivše Jugoslavije da li je poželjno podržati Kačavendu za episkopa. Od 1976. Kačavenda se vodi pod „OO”, “operativnom  obradom” u cilju prikupljanja materijala zarad ponovnog angažovanja. Službe u konsultaciji sa tadašnjim republičkim organima bivše republike Bosne i Hercegovine u Sarajevu konstatuju da bi trebalo da se podrži predlog za izbor Kačavende za episkopa SPC. Službe i državni organi su ocijenili Kačavendu kao pogodnog zbog činjenice da je „njihov”. Spisi obavještajaca nude i detaljnija saznanja o tome kako je sadašnji vladika napredovao od sekretara Zvorničko-tuzlanske eparhije do episkopa.

Vasilije Kačavenda je položaj sekretara u Eparhiji iskoristio za ličnu afirmaciju. Službe su imale saznanja da je upravo on sugerisao tadašnjem vladiki Longinu da starije sveštenike sa parohijama, inače odane Longinu i SPC, penzioniše a da na njihova mjesta dovodi mlađe. Njima je, kao po pravilu, prije rukopolaganja u većini slučajeva kumovao Kačavenda, a bilo je i slučajeva da je bogatije parohije davao onim sveštenicima koji su mu zauzvrat plaćali nadoknadu. Danas se za vladiku Vasilija nezvanično navodi da je episkop kome je odan najveći deo sveštenstva, te da drži najveći broj crkava u Beogradu jer je u njih dovodio svoje ljude.

Vladika Vasilije Kačavenda u javnosti Republike Srpske slovi za patriotu. Međutim, pojedine strukture u SPC-u, takođe bliske službi, pratile su njegov angažman tokom rata u BiH. Česti gosti u Kačavendinim dvorima bili su Momčilo Krajišnik, Biljana Plavšić, pokojni Ljubiša Savić Mauzer i razni političari, a od vladika vranjanski Pahomije i mileševski Filaret. U vrijeme Plavšićeve i Krajišnika otvoreno se razgovaralo i o politici i o državnim i vojnim pitanjima. Biljana Plavšić je u svojoj knjizi “Svjedočim” zabilježila da je na jednoj slavi došlo do susreta Kačavende i generala Mladića. Kačavenda je tom prilikom kazao “Ja da nisam vladika, sigurno bih bio general.” Mladić mu je odgovirio: “A ja da nisam general, bio bih vladika”.

Prošle godine Kačavenda je zajedno sa Miloradom Dodikom avionom Vlade RS-a odletio u Švedsku gdje je posjetio Biljanu Plavšić. Upućeni tvrde da je Kačavenda sa Dodikom bio i na dočeku Biljane Plavšić u Beogradu. Prilikom posjete Bijeljini ove osuđene ratne zločinke, Kačavenda ju je bodrio da bi trebala da se uključi u društveni život Republike Srpske i postane politički aktivna.

Postoji mišljenje da je vladika Vasilije u SPC-u najjači vladar iz sjenke. Uz njega su vladike iz bosanskih eparhija, znatan broj episkopa iz dijaspore, vladike iz Srbije Pahomije i Filaret. Taj krug vladika naziva se često bosanskim lobijem jer ga većinom čine vladike Bosanci. Kačavenda “bosanskim lobijem” u SPC često prijeti svojim protivnicima.

Vladika Kačavenda se od 1992. nije vraćao u Tuzlu, gdje je sjediše zvorničko-tuzlanske eparhije. Vladičanski dvor je izdao pod zakup. U pravoslavnoj crkvi u Tuzli bogosluženje obavlja vrlo rijetko.

Uprkos svim kontroverzama koj ga prate, Kačavenda je  2009. godine izabran na čelo Međureligijskog vijeća, što je predstavljalo prvorazredni skandal. Prvi njegov potez na ovoj dužnosti bilo je ignorisanje godišnjicu stradanja civila na Tuzlanskoj kapiji, kada su se na mjestu zločina pojavili predstavnici Islamske zajednice i Katoličke crkve dok predstavnika SPC-a nije bilo. To je učinio očito po instrukcijama Dodika koji  je u to vrijeme dao skandaloznu izjavu da se radi o isceniranom masakru. Kačavenda, inače, pripada „konzervativnoj” struji SPC, koji se protivi  unošenju promjena u liturgiju i saradnji sa drugim religijama.

U posljednjih nekoliko mjeseci vladika Kačavenda u brojnim javnim služenjima moli Boga da podari snage svima onima koji vode Republiku Srpsku.

“Neka Bog da snage Skupštini i Vladi RS, na čelu sa Miloradom Dodikom, i svim ljudima roda našega, da ujedinjeni, bez podjela, brane i odbrane Srpsku od nerazumnih i sve češćih napada. Izgleda da su ponovo došla teška vremena po srpski narod. Ratna zbivanja, hvala Bogu, ostala su iza nas, i to što se desilo tada niko iz roda našega nije želio. Ratna zbivanja natopila su krvlju mučeničku RS i izgleda mnogima nije dosta tih strahota pa ponovo diraju srpski narod i Srpsku”, govori vladika Vasilije tokom svete arhijerejske liturgije širom Semberije.

Kačavenda finansira mlade talente
VLADIKA IZDRŽAVA STRIPERA DEJANA NESTOROVIĆA

Nedavno je veliku pažnju javnosti izazvao Dejan Nestorović, striper i navodno dalji rođak Vladike Kačavende. On je beogradskom listu Press ustupio privatne fotografije iz Kačavendinog dvorca u kojem se njih dvojica redovno opuštaju uz dobro vino, ribu i džez muziku ili tamburaše. Ovaj striper tvrdi da često uživa u raskošu vladičinog dvora, te da ga Kačavenda finansira, školuje i kupuje mu najskuplja odijela i parfeme. Nestorović je iznio pikantne detalje o svom odnosu sa vladikom, za kojeg tvrdi da mu je dugogodišnjim prijatelj koji mu poklanja parfeme i skupe poklone, i objašnjava čime je zaslužio toliku naklonost vladike. „Moj najveći kapital je moje znanje, za koje je vladika obezbedio 50.000 evra. Ja nisam običan striper, već multimedijalni talenat. Fakultet u Rimu za koji sam dobio stipendiju je fakultet za medije, muziku i film. Novac je obezbeđen od donatora i prijatelja vladike. Cela suma biće uložena za moj život i studije u Rimu“, kaže Nestorović.
Spekuliše se međutim da je priroda odnosa Nestorivića i Kačavende bitno drugačija od rodbinske, naročito imajući u vidu Kačavendinu sklonost prema zgodnim mladićima.

Svevijesti