Dobrica Ćosić: Laži o genocidu u Bosni i Srebrenici

…nesavjesno neodgovorno izjednačavamo svoje ratne zločine sa tobožnjim “holokaustom” nad muslimanima, brojimo i umnožavamo svoje zločine, a prešućujemo bošnjačke i hrvatske – čime i naše potomke činimo pripadnicima genocidnog naroda ravnog nacističkom Njemačkom. Od koga je dobijen mandat za takvu evropeizaciju Srbije, koju zastupaju nedorasli političari, korumpirani intelektualci i neki mediji?, pita se srbijanski pisac Dobrica Ćosić u tekstu koji je napisao za 100. broj magazina “Pečat”.

Dobrica Ćosić će ostati upamćem i kao jedan od kreatora Memoranduma Srpske akademije nauka i umjetnosti (SANU) iz 1986. godine, kao strateškog programa srpske inteligencije. Memorandum SANU je odredio smjer rješenja srpskog pitanja unutar SFR Jugoslavije.

U njemu se navodi da granice Srbije nisu u skladu sa etničkim sastavom i kao takve one se trebaju prekrajati, jer prema memorandumu Ustav SFRJ iz 1974. je nanio mnogo štete Srbiji, zbog stvaranja autonomnih pokrajina Vojvodine i Kosova, razvodnjavanje federacije, kao i zbog “umjetnih” administrativnih granica koje ne predstavljaju “pravu” sliku. Memorandum takođe navodi i ugroženost srpskog naroda od strane drugih naroda unutar SFR Jugoslavije: asimilacija, iskorištavanje, istjerivanja, nemogućnost izražavanja, marginalizacija u političkoj, ekonomskoj, kulturnoj i naučnoj sferi, te jačanje protusrpskih snaga unutar SFR Jugoslavije (Hrvati, Albanci…), kao i potrebu za brzom i skorom akcijom da se spriječi propadanje Srbije i srpskog naroda.

Srpski mediji baš ovaj Memorandum SANU označavaju kao platformu za velikosrpske pretenzije i ratove i okidač krvavih ratova i zločina na Balkanu tokom ’90-ih godina 20. vijeka.

U nastavku Ćosićevog teksta za magazin “Pečat” stoji:

U ime kakve demokratije, tranzicionog reformizma, civilizacije, 10 godina stranački vehabiti legitimno, “novodemokratski” feudalizuju Srbiju, osvajaju i razdjeljuju vlast da je upotrebljavaju za svoje privilegije i pljačku srpske sirotinjske imovine stečene boljševičkim terorom seljaka, znojem radnika i znanjem domaćih stručnjaka?

Takozvana “petooktobarska” vlast koja se najavila kao reformska u privredi, u školstvu, zdravstvu, državnoj upravi, kulturi, koje je to pozitivne reforme sprovela za deset godina demokratske vladavine? Koja su to opšta dobra i kakav je to duhovni i moralni preporod doživjela Srbija poslije kobnog titoizma i Miloševićevog režima?

Zašto je prema Srbiji i srpskom narodu od 1990. godine Evropska zajednica vodila nedemokratsku, kažnjeničku, ratobornu politiku, prema narodu koji je u jugoistočnoj Evropi ispoljio najveći slobodarski, demokratski, antifašistički, antistaljinistički kapacitet u 20. vijeku, žrtvujući skoro četvrtinu svoje populacije u dva svjetska rata za odbranu one Evrope koja je zapadnoj civilizaciji branila njene najveće vrijednosti.

Ako su takvu politiku vodile EU i Amerika i prvom ratnom upotrebom NATO-a ubijajući hiljade srpskih civila, rušeći mostove, škole i bolnice, samo zbog nesrećnog i za Srbiju kobnog režima Slobodana Miloševića i zbog dva osumnjičena haška optuženika, deset godina držala u getu i izolaciji državu od osam, devet miliona, onda su EU i SAD sasvim moralno i politički porekli onu Evropu koja je od stare Atine do Aušvica bila čovječanstvu stvaralačka matica osnovnih ljudskih vrijednosti zapadne civilizacije. Šta sve treba da činimo i konačno zaustavimo svoje nazadovanje da kao značajna nacija ne nestanemo u 21. vijeku?

Ne vjerujem da samim učlanjenjem u EU, ako i prestanu da nas ucjenjuju dvojicom haških optuženika, započinje srpski preporod. Preporod počinje najprije u samom čovjeku, u njegovom umu, u srcu i duši njegovoj, a ta velika mjena u Srbima i Srpkinjama još se nije pokazala. Pokazaće se! Jer mi možemo i više nego što možemo.

Dobrica Ćosić
“Pečat”

24sata.info