Pet najpoznatijih atentata šija asasina protiv sunijskih vođa u historiji

IslamBosna.ba – Asasini ili izvorno hašašijuni je ogranak šiijske ismailijske sekte, čiji osnivač je Hasan b. Sabbah. Ovim imenom su nazvani zbog toga što je osnivač sekte, u regrutovanju nemilosrdnih ubica, koristio hašiš. Priču o ovom redu, ali i ime asasin koje se u Evropi upotrebljava da označi ubicu, atentatora, sa Bliskog istoka donijeli su evropski putopisci, a među njima i Marko Polo, koji je opisao bašte i vrtove u kojima su pripadnici ove sekte uživali i koju im je njihov vođa predstavljao kao džennet. Naime, Polo ističe da su to bili vrtovi unutar tvrđave, ispunjeni vodom, sa obiljem alkohola, meda i mlijeka, sa ljepoticama, koje su bile “na usluzi stanovnicima dženeta”, onako kako to Kur’an opisuje džennetske ljepote. To je bio psihološki efekat koji je osnivač sekte koristio u pridobijanju potpune pokornosti pripadnika ove sekte.

Sekta je osnovana 1090. godine, a osnivač, koji je poznat i kao šejhu el-džebel (starac sa brda) je 1081. godine otišao u Isfahan, nakon što je više godina proveo u Egiptu gdje je proučavao ismailijski pravac, ogranak šiizma. U toj oblasti on je uspostavio i tvrđavu Almut, koja je bila glavno sjedište ove sekte, a da bi se u nju doprlo, moralo se proći kroz uski tjesnac. Nakon ulaska kroz tjesnac, dolazilo se u prostranu visoravan, koja je bila zaštićena prirodnim bedemima sa svih strana. To je otežavalo napredak osvajača tako da je ovo utvrđenje ostalo vjekovima zaštićeno. Utvrđenje je uništeno tek u vrijeme vladavine memelučkog sultana Zahira Bejberusa 1273.

Ova sekta odgovorna je za atentate brojnih značajnih ličnosti islamskog svijeta, od kojih izdvajamo pet sljedećih:

Nizamu el-Mulk 1092. godine, koji je bio vezir i pomoćnik seldžučkog sultana Alp Arslana. Nizam el-Mulk je bio poznat po tome što je osnovao jednu od najpoznatijih škola u islamskoj historiji, Nizamiju, u kojoj je predavao i poznati Ebu Hamid el-Gazali.

Nizam el-Mulk je ubijen u Isfahanu, u oktobru 1092. godine dok je bio u sultanovoj povorci. Tada mu je prišao jedan atentator u odjeći prosjaka, i kada je došao do njega izvadio je nož i ubio ga.

Drugi atentat na značajnu ličnost sunijskog svijeta bio je atentat na Mevduda b. et-Tuntekina, namjesnika Mosula, velikog borca i heroja. On je ubijen u Damasku, dok se Mevdud spremao da tu provede zimu i reorganizuje svoje trupe za dalje napade na krstaše. Nakon što je došao u Veliku džamiju, i obavio džumu-namaz, dok se kretao u krugu džamije, na njega je nasrnuo jedan od asasinskih atentatora i ubio ga sabljom.

Treći atentat bio je na vladara Mosula, Aksunkura, istaknutog borca protiv šija i krstaša. U novembru, 1126. godine, ovaj emir je došao u mosulsku džamiju da obavi džumu namaz. Dok je klanjao u prvom safu na njega je nasrnulo 12 šija asasina, koji su ga na licu mjesta ubili.

Četvrti atentat izvršen je nad velikim seldžučkim vođom Imadudinom Zenkijem, u vrijeme dok je pod opsadom držao krstaško utvrđenje Dža’ber, u novembru 1146. godine. Šiijski atentatori su tokom noći ušli u šator i ubili Imadudina Zenkija.

Peti atentat, i ujedno jedan od rijetkih neuspjelih atentata bio je na Salahudina el-Ejubiju. Šije su nekoliko puta pokušali ubiti Salahudina. Prvi pokušaj bio je 1174. godine, kada je vođa asasina Rešidudin Sinan poslao grupu svojih ubica u logor muslimanske vojske, ali su oni otkriveni i svi ubijeni. Drugi pokušaj je bio dvije godine kasnije, 1176. godine, kada je Rešidudin Sinan opet poslao grupu svojih atentatora. Ovoga puta jedan od atentatora je uspio udariti Salahudina nožem po glavi, ali je kaciga bila nova i nož se odbio. Tada su Salahudinovi vojnici uspjeli savladati atentatore i eliminisati ih.

Pripadnici ove šiijske zajednice usko su sarađivali sa krstašima, koji su, tada, vladali jednim dijelom muslimanske zemlje i veoma često napadali i ubijali sve one ličnosti koje su predstavljale snagu progresa i političke, društvene i kulturne obnove muslimanskog svijeta.

IslamBosna.ba