IslamBosna.ba– Mladi jevrejske države napadaju Palestince na ulicama Jerusalima, baš kao što nejevrejski mladi napadaju Jevreje na ulicama Evrope. Izraelci jevrejske države divljaju na društvenim mrežama, pokazuju mržnju i želju za osvetom i to u enormno velikom đavoljem obimu. Neki nepoznati ljudi iz jevrejske države, zasnovane čisto na njihovoj nacionalnosti. To su djeca nacionalističke i rasističke generacije- potomci Netanyahua.
Već pet godina, oni ne čuju ništa drugo do poticanja, zastrašivanja i primata nad Arapima i to od istinskog instruktora ove generacije- premijera Benjamina Netanyahua. Bez ijedne humane riječi, bez saosjećanja ili jednakog tretmana.
Odrasli su s provokativnim traženjem priznavanja Izraela kao ‘jevrejske države’ i došli su do neizbježnih zaključaka. Čak i prije razgraničenja šta to ‘jevrejska država’ znači- da li će to biti država koja radi tefillin (op. prevodioca obredno remenje i dvije male kožne kutije koje ortodoksni Židovi stavljaju na čelo i lijevu ruku za vrijeme nekih molitvi); ljubi mezuzah (op. prevodioca tradicija je kod Jevreja da vjernik na ulaznim vratima svoje kuće ima obješenu malu kutiju, tkz. mezuzah. To je specijalna rolnica oblika olovke u čijoj šupljini se nalazi svitak sa tekstom deset Božjih zapovjedi ili nekim izvodom iz Tore. Svitak je smješten u drvenu ili metalnu kutijicu i pričvršćen za gornji dio desne vratnice glavnih vrata); izgovarati molitve, zatvarati se subotom i pridržavati se stogih zakona ishrane?- novčić je pao na mase.
Rulja je prva koja je internalizirala njeno pravo značenje: jevrejska država je ona država u kojoj ima mjesta samo za Jevreje. Sudbina Afrikanaca je da se pošalju u zatočenički centar Holot u Negevu, dok Palestincima sljeduje pogrom. Tako se to radi u jevrejskoj državi-samo na taj način može biti jevrejska.
U jevrejskoj državi koju prave, nema mjesta čak ni za Arapina koji daje sve od sebe da bi bio dobar Arapin, poput pisca Sejida Kašua. U jevrejskoj državi, predsjedavajuća plenarne sesije Knesseta, Ruth Calderon (iz Yesh Atid stranke) prekida arapskog člana parlamenta Ahmeda Tibija (Ujedinjena arapska lista- Ta’al) koji se upravo vratio potresen iz posjete porodici ubijenog arapskog dječaka u Šufatu, drsko mu se obrativši da se mora osvrnuti i na tri ubijena jevrejska tinejdžera (čak iako je to prethodno učinio).
U jevrejskoj državi Visoki sud pravde dozvoljava rušenje porodične kuće osumnjičenoga za ubistvo čak i prije donošenja presude da je kriv. Jevrejska država uvodi rasističke i nacionalističke zakone.
Mediji jevrejske države prepuni su vijesti o ubistvu trojice jevrejskih učenika dok se gotovo u potpunosti zanemaruje sudbina nekoliko palestinskih mladića, iste dobi, koje je u proteklih nekoliko mjeseci ubila vojska, po običaju bez ikakvog razloga.
Niko nije kažnjen za ova djela- u jevrejskoj državi postoji jedan zakon za Jevreje, a drugi za Arape, čiji životi su jeftini. Nema naznaka poštovanja međunarodnih zakona i konvencija. U jevrejskoj državi, tuga i humani osjećaji su rezervisani samo za Jevreje, prava rezervisana jedno za izabrani narod. Jevrejska država je samo za Jevreje.
Nova generacija koja raste u njenoj sjeni je opasna, kako za sebe tako i po svoju okolinu. Netanyahu je njihov ministar obrazovanja, militaristički i nacionalistički mediji služe kao pedagoški ep, obrazovni sistem koji ih vodi u Aušvic i Hebron služi im samo kao vodilja.
Novi sabra (izraelci rođeni u Izraelu) je nova vrsta, prgav s vana i iznutra. On se nikada nije susreo sa svojim palestinskim kolegom, ali zna sve o njemu. Sabra zna da je on, Palestinac, divlja životinja koja ima namjeru da ga ubije, da je čudovište, terorista. On zna da Izrael nema partnera za mir jer to je ono što je čuo bezbroj puta od ministra vanjskih poslova Avigdora Liebermana i ministra ekonomije Naftali Bennett. Od Yair Lapid je čuo da su oni ‘Zuabisti’ – omalovažavajući Hanin Zuabi, arapsku predstavnicu u Knessetu.
Biti ljevičar ili tražiti pravdu u jevrejskoj državi s smatra zločinom, civilno društvo se smatra izdajicama, istinska demokratija je zlo. U jevrejskoj državi- o kojoj sanjaju ne samo desničari, već i tobožnji lijevi centar, uključujući Tzipi Livni i Lapid, demokratija je zamagljena.
Skinheadsi nisu ti koji su glavni problem jevrejske države, to su licemjerni kolutaši očima, razbojnici, ekstremni desničari i doseljenici. Oni nisu zanemarivi, oni su većina, koja je dijelom vrlo nacionalistički nastrojena a dijelom ravnodušna.
U jevrejskoj državi, nema ostataka biblijske naredbe da se prema manjinama i strancima ponaša pravedno. Nema više Jevreja koji su marširali sa Martin Luther Kingom ili koji su sjedili u zatvoru sa Nelson Mandelom. Jevrejska država, koju Izrael nastoji da Palestinci priznaju, mora prvo sama sebe priznati. Na kraju dana, na kraju strašne sedmice, izgleda da jevrejska država znači rasističku, nacionalističku državu, namijenjenu samo za Jevreje.
Autor: Gideon Levy, izraelski dnevni list Haaretz,
Prijevod i obrada: IslamBosna.ba