Ali ova brigada je trebala da održi preko 100 vojnih vježbi u više od 35 zemalja Afrike, od kojih u većini nema nikakvih informacija o prisustvu Al Kaide. I, dok nema nikakve sumnje da su SAD duboko umiješane u predstojeću vojnu intervenciju u Maliju, razmještanje Druge brigade je dio mnogo većeg zadatka, namijenjenog pretvaranju Afrike u teatar za druge američke vojne intervencije. Situacija u Maliju je samo prikladan, „činjeničan i racionalan“ izgovor za dugo planiranu ekspanziju američke vojske u Africi.
Namjera Pentagona je da raspoređivanjem ove brigade na dužnost duž cijelog kontinenta privikne afričke komandante na stalnu, mnogo veću, američku vojnu prisutnost u ovom dijelu svijeta. Ovo je skroz drugačija vrsta invazije- više kao infiltracija snaga. Strategija Pentagona je da pojača veze koje je Afrička komanda američke vojske razvijala sa afričkim vojskama još od osnivanja AFRICOM-a za vrijeme zadnje godine mandata Džordža Buša. A kao infiltraciona snaga- AFRICOM je bio izvanredan uspjeh.
Vojno govoreći Afrička unija je postala produžetak Pentagona. Najveća operacija Afričke unije je ona u Somaliji, u kojoj je ona naoružavana, finansirana i usmjeravana od strane američke vojske i CIA-e. 17.000 afričkih vojnika u tzv „mirotvornoj misiji“ u Somaliji, i oni su plaćenici za Amerikance- iako loše plaćeni plaćenici. Etiopljanske i kenijske snage djeluju kao produžena ruka Amerike u Istočnoj Africi. Američke Specijalne snage krstare Demokratskom Republikom Kongo, Ugandom, Južnim Sudanom i Centralnoafričkom Republikom- navodno tražeći odbjeglog vojnog komandanta Džozefa Koniu (Joseph Kony), ali, u stvarnosti, uspostavljajući mrežu američke vojne infrastrukture u centru kontinenta. Uganda i Ruanda osiguravaju mineralna bogatstva u istočnom Kongu za američke i evropske korporacije- po cijenu 6 miliona života stanovnika Konga. Njihove vojske su na platnom spisku Amerike.
U sjeverozapadnoj Africi 16 zemalja regiona iščekuje intervenciju UN-a, što u stvarnosti znači intervenciju Amerike i Francuske, da bi se izbacili islamisti iz Malija. U vojnom smislu Zapadnoafrikanci su totalno vojno ovisni. Ali ono što je gore – oni ne pokazuju političku volju da se oslobode ove ovisnosti…
Zastrašujuće, kopnene američke ekspedicijske snage, koje će uskoro biti pojačane sa Drugom brigadom Prve pješadijske divizije američke vojske, preplaviće afričke vojne baze širom kontinenta, ne kao agresori, nego kao gosti. Gosti koji će plaćati račune i obezbjeđivati oružje za afričke armije čija misija neće imati veze sa nacionalnom nezavisnošću i samoopredjeljenjem. Tri generacije nakon početka dekolonizacije- afrički vojnik opet poginje glavu pred stranim gospodarom.
Piše: Glen Ford
Izvor: BlackAgendaReport
Preveo i prilagodio: Denis Rizvić