Američki državni sekretar Hilari Klinton pozdravila je talas protesta u arapskom svijetu poznat kao “Arapsko proljeće” i saopštila da su SAD spremne da sarađuju sa islamističkim grupama u regionu, kao što su one koje su nedavno odnijele pobjedu na izborima u Tunisu.
Klintonova je u govoru na Nacionalnom demokratskom institutu u Vašingtonu istakla da “nisu svi islamisti isti” i da SAD žele da se u Tunisu uspostavi demokratija.”Nije nam važno kako se stranke zovu, već šta zapravo rade. Uvredljivo je, opasno i pogrešno misliti da muslimani vjernici ne mogu da napreduju u demokratiji”, rekla je Klintonova.
Glavna islamistička stranka u Tunisu Enahda pobijedila je prošlog mjeseca svog glavnog protivkandidata na izborima – Naprednu demokratsku stranku, sekularnu partiju lijevog centra.
“Za upravljanje državom, ova stranka mora da ubijedi sekularne partije da sa njom sarađuju. Amerika će, takođe, sa njom sarađivati”, rekla je Klintonova, ističući da su lideri ove grupe obećali slobodu vjeroispovijesti i potpuna prava za žene.
Klintonova je istakla da se među glavnim kriterijumima koje svaka stranka mora da ispuni u demokratiji nalazi odbacivanje nasilja, poštovanje vladavine prava, kao prava žena i manjina, te prihvatanje izbornog rezultata, javila je agencija AP.
Nakon višedecenijskih partnerskih odnosa sa diktatorima u regionu njena poruka je da će SAD prići novom političkom pejzažu sa otvorenim umom i razumijevanjem da dugoročna podrška demokratiji predstavlja adut u odnosu na kratkoročne prednosti koje pružaju alijanse sa autoritarnim režimima.
“Arapsko proljeće” predstavlja talas antirežimskih protesta koji su počeli u decembru prošle godine u Tunisu, a zatim su zahvatili Egipat, Libiju, Bahrein, Siriju i Jemen i još nekoliko arapskih zemalja u regionu.
Klintonova u svom govoru nije pomenula promjenu politike prema Hezbolahu i Hamasu, koje su ostvarile dobre rezultate na palestinskim i izborima u Libanu, ali ih SAD smatraju stranim terorističkim organizacijama.
Američki interesi, uključujući bezbjednost isporuka nafte, vojne odnose i izarelsku odbranu prisilile su Obaminu administraciju da se angažuje u fleksibilnu diplomatiju sa različitim porukama za različite zemlje.
Suština američke podrške vojnom rukovodstvu Egipta mogla bi se okarakterisati kao “jedna veličina ne odgovara svima”. Vašington je pomogao vojne napore kojim je na kraju zbačen sa vlasti libijski vođa Moamer Gadafi. Slični zahtjevi upućeni su liderima Sirije i Jemena.
(dnevniavazba)