Prenosilac hadisa
Ebu Hurejre, radijallahu anh: Ime koje je kod većine učenjaka prihvaćeno jeste Abdurrahman b. Sahr. Ibnu Hibban u „Sikat“ kaže da je Ebu Hurejre, radijallahu anh, prvi dobio taj nadimak. Dobio ga je ili od Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, ili od Omera, radijallahu anh. Rođen je 31. god. nakon Godine slona. Islam je primio 7. godine po Hidžri i od tada se punih 4 godine družio s Allahovim Poslanikom, sallallahu alejhi ve sellem, najviše od svih ashaba, zbog čega najviše i prenosi hadisa, oko 5.374 hadisa. Od toga u Dva sahiha, kod Buharije i Muslima, nalazi se 609 hadisa na isti način zabilježenih, dakle hadisa koji su muttefekun alejh. Pored Ibnu Abbasa i Ibnu Omera, radijallahu anhum, bio je medinski muftija. Upravu nad Medinom preuzeo je za vrijeme Muavije, radijallahu anh, a ostavio je za vrijeme Mervana. Ikrime, rahmetullahi alejh, spominje da je Ebu Hurejre, radijallahu anh, znao u jednom danu izgovoriti 12.000 puta subhanallah i govoriti: “Tesbih činim Allahu onoliko koliko vrijedi moja krvarina.” Također bi govorio: “Neše’tu jetimen-odrastao sam kao jetim; ve hadžertu miskinen-hidžru sam učinio kao miskin-nevoljnik; ve kuntu edžiren-bio sam sluga; fel-hamdu lillahillezi džeale-d-dine kavamen ve Eba Hurejrete imamen-pa neka je hvala Allahu koji je islam učinio jedinom vjerom pravom a Ebu Hurejru imamom.” Utjecao se Allahu od nifaka-lecemjerstva, od velikih grijeha, pa bi ga drugi pitali: “Zar tako doviš a ti si ashab Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, i na dobru si?!” Odgovarao bi im: “Teško li se vama! Sve dok je Iblis živ, ja nisam siguran!” Klanjao je dženazu Aiši, radijallahu anha. Na samrti je govorio: “Allahumme inni uhibbu likaeke fe ehibb likaii – Gospodaru moj, uistinu ja volim susret s Tobom, pa zavoli i Ti susret sa mnom.” Umro je 59. godine po Hidžri u Medini i ukopan je u Bekiji.
Koristi hadisa
1) Hadis ukazuje na zabranu posta jednog ili dva dana prije samog nastupanja ramazanskog posta pod izgovorom da se posti iz predostrožnosti ili da se posti dobrovoljno. I ovo se odnosi na strogu zabranu-tahrim, po ispravnijem mišljenju. Imam Malik, rahmetullahi alejh, rekao je u Muvetti: “Nisam vidio nijednog učenaka niti fakiha-pravnika da poste ove dane, niti je do mene došla vijest da je neko od selefa postio ove dane. Naprotiv, učenjaci su to prezirali i bojali se ove novotarije i toga da neznalice ne pripoje ove dane ramazanu tvrdeći da su i ovi dani od ramazana.” Davud Ez-Zahiri bio je stava da onaj koji posti dan ili dva dana prije ramazana, da mu taj post nije ispravan.
2) Hadis izuzima iz ove zabrane onoga koji je uobičavao postiti dobrovoljni post, poput posta ponedjeljkom i četvrtkom, pa jedan od tih dana padne prije samog nastupa ramazana. Sličan propis je i onoga koji posti obavezni post poput zavjetnog posta, ili posta koji je otkupnina za određeni prijestup, ili napašta prethodni ramazan, svima njima je dozvoljeno da poste dan ili dva dana prije samog ramazana jer oni time ne žele da dočekaju ramazan, već žele da se isposte svoj obavezni post ili nastave sa svojom ustaljenom praksom ne mijenjajući je zbog ramazana.
3) Islamski učenjaci razilaze se oko mudrosti zabrane posta jednog ili dva dana prije samog nastupa ramazana. Tako, Ibnul-Mulekkin, rahmetullahi alejh, spominje mudrost zabrane kako bi se vjernik pripremio za post u ramazanu, ojačao svoje tijelo i sl; što je malo podaleko mišljenje, jer upravo se postom priprema za post, navikava na prethodni post i također, Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, postio je većinu mjeseca ša’bana. Ispravno mišljenje jeste mudrost koju spominje imam Malik u svojoj Muvetti kako se ne bi ramazanu pridodalo ono što nije od njega, kako ne bi neznalice pomislile da je propisano postiti kraj ša’bana radi ramazana.
Također, ovome mišljenju može se pridodati i slično njemu a to je kako se ne bi spojile nafila i fard, odnosno mudrost zabrane posta ovih dana je da se napravi razlika između nafile posta i obaveznog posta, kao što spominje Ibnul-Kajjim, rahmetullahi alejh, u “Tehzibu-s-sunen” dokazujući svoj stav hadisom kojeg bilježi Ebu Davud u kojem se spominje da je jedan čovjek ušao u mesdžid i klanjao s ostalim muslimanima fard-namaz, a zatim odmah nakon farda ustao da klanja još, pa je skočio Omer, radijallahu anh, uhvatio ga za rame i spustio na zemlju govoreći: “Sjedi! Doista, Sljedbenici Knjige nisu uništeni ni zbog čega drugog do toga što između njihovih molitvi nije bilo prekida, razdvajanja, razlike.” Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, podigao je svoj pogled i rekao: “Allah te pomogao na istini, o sine Hattabov!” (Sahih Ebu Davud, 922. Šejh Albani, rahmetullahi alejh, ovaj hadis prvo je ocijenio slabim, da bi se na kraju povratio i ocijenio ga vjerodostojnim.)
Ibnu Hadžer, rahmetullahi alejh, također kao mudrost spominje da se sa ramazanskim postom otpočinje nakon viđenja mlađaka a ne sa postom jednog ili dva dana prije, tvrdeći da onaj koji posti dan ili dva dana prije ramazana kao da želi osporiti propis otpočinjanja ramazanskog posta.
Kao mudrost ove zabrane može se navesti i zabrana pretjerivanja u vjeri i zabrana nepoštivanja Allahovih propisa.
4) U hadisu stoji spomen jednog ili dva dana, jer je to najčešće, tj. onaj koji želi da dočeka ramazan dočekuje ga sa jednim ili dva dana unaprijed poštena. Šafijski pravnici su stava da nije dozvoljeno postiti dobrovoljni post od nastupa druge polovine mjeseca ša’bana dokazujući svoj stav hadisom Ebu Hurejre, radijallahu anh, u kojem je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Kada nastupi druga polovina ša’bana, nemojte postiti!” Međutim, većina islamskih učenjaka dozvoljava post nakon što nastupi druga polovina mjeseca ša’bana tvrdeći da je ovaj prethodni hadis slab, kao što također postoji drugi hadis koji podstiču na mnogobrojni post u mjesecu ša’banu. Dok, drugi koji smatraju hadis ispravnim kažu da se u ovom hadisu misli na pokuđenost-kerahijjet a ne na strogu zabranu dok se u hadisu Ebu Hurejre o postu jednog ili dva dana misli na strogu zabranu-tahrim. Ibnu Tejmijje, rahmetullahi alejh, rekao je: “Nije pokuđen post u zadnjoj trećini mjeseca ša’bana kod većine učenjaka.”
Izvor: darulkuran.org