Sandžak: Podignut spomenik četniku Kalaitu

Vuk
Kalajitović, kao komandant Miliševskog odreda, je učestvovao u masakru
nad Bošnjacima zapadnog Sandžaka (Prijepolja, Priboja i Pljevalja) i
Bosni (Čajniče i Foča), 1943. i za 3 dana, prema izvještaju Pavla
Đurišića, je ubijeno 8.000 muškaraca, djece, staraca, žena i na stotine
ih je silovano!

Spomenik je osveštao kontraverzni episkop
mileševski Filaret, a njegovo podizanje su finansirali Beograđani rodom
iz tog kraja Vojin Vučićević, Rajko Dobrosavljević i Radiša Tomašević.
Ovaj nekadašnji potpuno anonimni sveštenik zemunske crkve Arhangel
Gavrilo u javnosti postaje poznat u vrijeme opšte “odbrane srpskih
ognjišta” preko Drine, kad je sve bilo dozvoljeno, pa i to da otac
Filaret (na grčkom, ljubitelj vrlina – koja ironija s imenom) pred
kamerama drži lobanju i u mantiji se fotografiše s puškomitraljezom na
desnom ramenu.

Vojin Vučićević, vrli darodavac, je izjavio
beogradskim medijima da su podigli spomenik oficiru do kraja odanom
kralju i otadžbini, “upamćenom po tome što je podjednako branio
pravoslavni i muslimanski živalj”, njegovu odbranu muslimanski živalj
jako dobro pamti brojeći one koji su nestali pod kamom njega i njegovih
četnika.

“Krajputaš podižemo potomku knezova Raškovića, oficiru
odanom kralju i otadžbini, komadantu Mileševskog četničkog korpusa. Za
bistu na mermernoj ploči na Vukovoj djedovini imamo saglasnost porodice
i potomaka, a u opštini Nova Varoš su nam rekli da nam građevinska
dozvola nije potrebna” – ističe jedan od pokretača ideje za podizanje
spomenika Vojin Vučićević, predsednik Fondacije “Stara Raška”.

Ova
vijest izazvala je burna reagovanja različitih udruženja, historičara,
boraca NOR i njihovih potomaka, koji smatraju da je ovaj čin nedopustiv
i da je “podgrijao podjele iz prošlosti”. U javnosti se, povodom ove
akcije, prvi oglasio Jovan Radovanović, novinar i historičar iz Užica.
On kaže da historijske činjenice nepobitno govore da je Kalait bio
jedan od najvećih ratnih zločinaca i koljača. Od njegovih zločina
Radovanović izdvaja ubistvo seoskog odbornika za večerom u novovaroškom
selu Vraneša 1945. godine, dvije godine kasnije ovaj četnički komadant
je u selu Trudovo ubio jednog seljaka i njegovu kćerku na spavanju.

“Želio
bih da pitam ‘darodavce’ i finansijere ovog spomenika koljaču i ratnom
zločincu da li zaista znaju kakav je krvolok i nečovjek bio ‘čovjek’
kojem podižu spomenik” , kaže se u pisanom saopštenju javnosti
historičara Jovana Radovanovića.

Na Kalaitove zločine u svom
saopštenju podsećaju i članovi predsjedništva novovaroškog odbora
SUBNOR-a, koji su ovih dana zatražili i reagovanje opštinske uprave i
Ministarstva kulture.

Vučićević, Dobrosavljević i Tomašević
ovakve optužbe smatraju “nedobronamjernim, a takva shvatanja van
vremena u kojem živimo”. “Odgovaramo svima njima da odlično znamo kome
spomenik podižemo, to činimo s ponosom, izražavajući svoja osjećanja i
priređujući sebi ideološko i duhovno zadovoljstvo. Pismeno smo se
obratili opštini Nova Varoš s pitanjem da li ima prepreka za podizanje
spomenika i dobili smo odgovor da za takvu inicijativu nema posebno
propisanih uvjeta, što znači da ideju možemo slobodno sprovesti u
djelo” – kažu finansijeri izgradnje biste Vuka Kalaitovića.

I
dok ovih dana pljušte saopštenja na sve strane, a lokalna javnost
ponovo raspravlja oko ideologije partizana i četnika, u Beogradu se
pred Višim sudom razmatra zahtjev za rehabilitaciju najvećeg koljača
Bošnjaka iz Drugog svjetskog rata Dragoljuba Draže Mihailovića.

IslamBosna.ba