Nova hapšenja zbog ratnih zločina nad 1.200 Bošnjaka kod Zvornika
Nakon hapšenja pripadnika zloglasnog 10. diverzantskog odreda Vlastimira Golijana, Zorana Goronje i Stanka Savanovića, koji je prijavljen pod imenom Stanko Kojić, te Slovenca Franca Kosa, kao i izručenja Marka Boškića iz Sjedinjenih Država, Tužilaštvo BiH nastavlja opširnu istragu o ulozi ovog odreda smrti u likvidaciji čak 1.200 Bošnjaka na Vojnoj ekonomiji Branjevo u Pilici kod Zvornika u julu 1995. godine.
Zadatak – ubiti
Kako se pouzdano saznaje, posve je izvjesno da će biti novih hapšenja pripadnika zločinačke jedinice, a koji su i dalje na slobodi. Među njima su Brano Gojković, koji se slobodno šeta Vlasenicom, kao i Zijad Žigić. On u Bijeljini živi pod imenom Živko Mičić. Prema svjedočenjima osuđenog pripadnika odreda Dražena Erdemovića, uhapšenog još 1996. godine, u strijeljanjima Bošnjaka učestvovao je i Aleksandar Cvetković. Pripadnik jedinice Zoran Obrenović sklonio se u Rumu nakon informacija da Državno tužilaštvo i protiv njega vodi istragu.
Komandant odreda Milorad Pelemiš nalazi se u Beogradu. On je u Srbiji bio uhapšen 1999. godine pod optužbom da je špijunirao u korist francuske obavještajne službe, kao član grupe “Pauk”, zajedno s bivšim legionarom Jugoslavom Petrušićem. Poslije 370 dana provedenih u pritvoru, pušten je na slobodu u novembru 2000., a optužnica je “pala”. Nikada nije odgovarao za ubijanje Srebreničana.
Inače, 10. diverzantski odred formiran je 1994. kao prva profesionalna jedinica Vojske RS i to direktno po nalogu zločinca Ratka Mladića, koji je njome preko svojih ljudi i komandovao.
Prilikom odlaska na egzekuciju Bošnjaka na Vojnu ekonomiju Branjevo, gdje je sada smišljeno izgrađena škola (!?), vojnicima nije bilo rečeno gdje idu. Tog 16. jula 1995., osam pripadnika 10. diverzantskog odreda napustilo je sjedište vlaseničkog voda i krenulo u pravcu Zvornika. Bili su to: Brano Gojković, Aleksandar Cvetković i Vlastimir Golijan (pripadnici vlaseničkog voda), te Franc Kos, Zoran Goronja, Stanko Savanović, Marko Boskić i sam Erdemović (pripadnici voda iz Bijeljine).
– Tek kada su došli na Vojnu ekonomiju Gojković ih je obavijestio da će uskoro početi da pristižu autobusi s civilima iz Srebrenice, te da je njihov zadatak da ih ubiju! – kaže izvor uključen u ovaj slučaj.
Povez na očima
Prema informacijama Državnog tužilaštva, autobusi (oznaka “Sarajevotrans” i “Zvorniktrans”) sa Srebreničanima počeli su pristizati oko 10 sati 16. jula. Neki zarobljenici imali su poveze na očima i ruke su im bile vezane žicom na leđima.
– Nakon toga su ih Brano Gojković i Vlastimir Golijan odvodili do streljačkog voda koji je bio sačinjen od svih osam pripadnika 10. diverzantskog odreda, gdje su zatvorenici, u grupama po deset ljudi, ubijani. Ubijanje zatvorenika nastavljeno je sve do 15 ili 16 sati tog 16. jula, kada je i posljednji od ukupno 15-20 autobusa stigao na Vojnu ekonomiju. Procjenjuje se da je na Branjevu tog dana ubijeno između 1.000 i 1.200 ljudi – tvrde “Avazovi” izvori u Tužilaštvu BiH.
Gojković je primorao sve vozače autobusa da ubiju po jednog zarobljenika, kako bi osigurao da i oni budu učesnici, a ne potencijalni svjedoci egzekucija.
Ubistva u Domu kulture
Prema verziji događaja Dražena Erdemovića, nakon što su se egzekucije na Branjevu okončale, vojnici iz 10. diverzantskog odreda su, u skladu s instrukcijama koje su dobili, prisustvovali sastanku koji je održan u jednom kafeu u Pilici, smještenom stotinjak metara od Doma kulture.
U tim trenucima su se čuli pucnji i eksplozije ručnih bombi koji su dopirali iz pravca Doma, gdje su se odvijala ubistva Bošnjaka. Dvadesetak minuta kasnije, nakon što su eksplozije utihnule, jedan od pripadnika bratunačke jedinice koja je izvodila i egzekucije na Branjevu, ušao je u kafe i obavijestio pukovnika, a najvjerovatnije se radilo o Ljubiši Beari, načelniku za bezbjednost Glavnog štaba Vojske RS, da je “zadatak izvršen”.
Strijeljanja “osamdesetčetvorkom”
O ekspeditivnosti kojom su zarobljenici strijeljani govore podatak Tužilaštva BiH i detalj iz Erdemovićevog svjedočenja koji opisuje da su Aleksandar Cvetković i Brano Gojković na samom početku, uvidjevši da je proces ubijanja potrebno ubrzati, predložili da se u tu svrhu počne koristiti mitraljez M-84. No, nakon što su se uvjerili da se na taj način Bošnjaci samo ranjavaju i muče, a ne ubijaju, te vjerovatno imajući u vidu i činjenicu da će se u tom slučaju cijeli proces samo usporiti, odustali su od ubijanja mitraljezom i nastavili koristiti lično naoružanje.
Avaz