U Iraku je cesta između centralnog Bagdada i aerodroma među domaćim stanovništvom bila poznata kao “autocesta smrti”. Američki konvoji su rutinski pucali na prolaznike svaki put kada bi osjetili da se neko iračko vozilo previše približilo njihovom konvoju. A i američki plaćenici dijele tu imperijalnu privilegiju ubijanja muslimana po sopstvenoj želji. 2005. godine britanski plaćenici lagano su se vozili duž bagdadske “autoceste smrti”, slušajući Elvisa Presleyja, dok su nasumično pucali po iračkim motoristima, čisto radi zabave. Bili su toliko sigurni da neće biti kažnjeni da su snimili ovaj svoj “provod”, da bi kasnije zabavljali prijatelje i rođake kod kuće. I bili su upravu: niti plaćeničke ubice niti njihove korporativne gazde nisu kažnjene.
2007. godine plaćenici Blackwatera otvorili su vatru na prolaznike koji su zapeli u prometnoj gužvi na bagdadskom trgu Nisour, ubivši 17 ljudi i ranivši najmanje 20, navodno zato što im je bilo dosadno. Ali, zašto ne? Američke trupe su činile masovna ubistva u selima poput Hadithe godinama. Na početku rata oni su poravnali Faludžu, grad koji je veći od Birmingama u Alabami, nakon što su prvo bombardovali bolnicu. Uobičajeno ubijanje je obilježje imperijalnih okupatora kada se starosjedioci smatraju podljudima.
U nedavno puštenom WikiLeaks videu, gdje se prikazuje “veselo” ubijanje iz 2007. godine u jednom bagdadskom predgrađu, glasovi pilota američkog helikoptera su svjedočanstva endemskog, patološkog rasizma američkih okupacijskih snaga. Amerikanci preklinju svoje komandire za dozvolu da ubijaju Iračane koji pužu po ulici ispod njih, ne predstavljajući prijetnju nikome. “Oh, da, pogledajte te mrtve kurvine sinove”, govori G.I. A kada su otvorili vatru na kombi koji se zaustavio da pomogne jednoj od žrtava, pri tome ranivši dvoje djece, Amerikanci su optužili Iračane zbog toga što djecu uvode u bitku. Ali nije tu bilo nikakve bitke, nego samo Amerikanci koji uobičajeno donose smrt u neku od iračkih četvrti.
Čini se da su Amerikanci nesposobni da se odupru sijanju smrti s neba po vjenčanjima u Afganistanu. Čini se da je svako okupljanje Afganistanaca, na bilo kom mjestu, zbog bilo kojeg razloga, dovoljan razlog da Amerikanci iskoriste svoje super savremeno oružje uništavanja i pokolja. Nikada se tako ne bi ponašali u nekoj evropskoj zemlji, jer tamo ipak žive “ljudi”. Ali u muslimanskim zemljama SAD tretira ljude kao žohare, koji se gaze petama i koje proklinju kada su dovoljno brzi da im pobjegnu. I na kraju treba reći, jasno i jednostavno – ovo je i rasni rat. Činjenica da je glavnokomandujući ubica crnac nimalo ne mijenja ovu činjenicu niti karakter zločina
Piše: Glen Ford
Izvor: BlackAgendaReport.com.