Momčilo Mandić oslobođen optužbi za ratne zločine
Apelaciono vijeće Suda BiH odbacilo je kao nesnovanu žalbu Tužilaštva BiH i time donijelo drugostepenu presudu kojom je Momčilo Mandić oslobođen optužbi da je počinio krivična djela ratnog zločina protiv civilnog stanovništva i zločina protiv čovječnosti.
Protiv prvostepene presude žalbu je izjavio tužilac Tužilaštva BiH i to zbog bitnih povreda odredaba krivičnog postupka i pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja, te odluke o krivičnopravnoj sankciji, saopštio je Sud BiH.
Branioci optuženog i optuženi lično dostavili su odgovore na žalbu u kojima su u cijelosti osporili navode iz žalbe, te predložili Apelacionom vijeću da je odbije kao neosnovanu i u cijelosti potvrdi prvostepenu presudu.
Apelaciono vijeće u svojoj odluci navodi da je prvostepeni sud pravilno zaključio da oružani incident u Školskom centru Vraca ne ispunjava uslove oružanog sukoba propisane članom 1. stav 1. Dodatnog protokola II Ženevskih konvencija, te da se izvan razumne sumnje ne može zaključiti da je u Centar Vraca optuženi došao u svojstvu zamjenika ministra za unutrašnje poslove tzv. srpske republike BiH, dakle kao lice koje je imalo naredbodavnu ulogu nad policijskim snagama.
U svojoj odluci, a vezano za individualnu i komandnu odgovornost za krivično djelo zločina protiv čovječnosti, Apelaciono vijeće je, između ostalog, navelo da je prvostepeni sud pravilno utvrdio da nije dokazana odgovornost optuženog za događaje u KPZ Foča, Butmir i Planjina kuća, za period kada je optužani vršio funkciju ministra pravde u vladi tzv. srpske republike BiH.
Apelaciono vijeće ukazuje da je važno i neophodno napraviti razliku između grupa ljudi ili različitih lanaca komandovanja u situacijama kada se aktivnosti tih grupa ili lanaca komandovanja preklapaju djelimično, ali ne u cjelosti.
Stoga se može zaključiti da su u svim slučajevima, kao dokaz odgovornosti nadređenog, potrebni uvjerljivi dokazi stvarnog vršenja komandovanja ili kontrole nad grupom podređenih koji se mogu identifikovati, a ti podređeni moraju biti lica koja su počinila zločine koji predstavljaju osnovu optužbe.
Polazeći od rezultata izvedenih dokaza i jasnih stanovišta međunarodne krivičnopravne prakse iz domena komandne odgovornosti, i po mišljenju Apelacionog vijeća, sasvim je logičan zaključak prvostepenog suda da Ministarstvo pravosuđa i uprave tzv. srpske republike BiH nije izričito iskazivalo ingerenciju nad zarobljenim licima, te da stoga ne postoji ni pouzdan zaključak o tome da je optuženi Momčilo Mandić, ili de iure ili de facto, kao ministar pravde, imao efektivnu kontrolu nad događajima i radnjama vezanim za hapšenje, zatvaranje, tretman zatvorenika, njihovo odvođenje ili otpuštanje, a koji su bili izvan dijela kazneno-popravnih zavoda nad kojim je po zakonu upravljalo Ministarstvo za pravosuđe i upravu, na čijem čelu je bio optuženi, navodi se u saopštenju.
Onasa