Šokantna historija eksperimenata na ljudima u Americi

IslamBosna.ba – Eksperimenti na ljudima – praksa podvrgavanja ljudi naučnim eksperimentima koji su često okrutni, bolni ili smrtonosni, glavna su razdoblja američke istorije, koje nećete pronaći u historijskim ili naučnim knjigama. A praktikuju se i u današnje vrijeme. Ovdje ćemo navesti samo neke od njih, iako ih ima mnogo više. Osobe slabog srca ne bi ovo trebale čitati:

1845.: Dž. Marion Sims, kasnije prozvan ”otac ginekologije”, obavljao je medicinske eksperimente na bivšim robinjama Afrikankama bez anestezije. One bi uglavnom umirale od infekcije ubrzo nakon operacije. Zbog njegovog ubjeđenja da pokretanje kostiju lobanje novorođenčadi tokom dugotrajnog porođaja izaziva trismus (nemogućnost otvaranja usta, op.prev.), koristio je obućarsko šilo, oštar i šiljat alat kojim obućari buše rupe na koži, da bi pokretao kosti lobanje kod beba koje su rodile oslobođene robinje.

1895.: Pedijatar iz Njujorka Henri Hajman zarazio je gonorejom (gonoreja, kapavac ili triper je najčešća polna bolest današnjice, a prenosi se gotovo isključivo polnim putem, op.prev.) četvorogodišnjeg dječaka kojeg je nazvao “idiot s hroničnom epilepsijom”, a sve to kao dio medicinskog eksperimenta.

1906.: Profesor s Harvarda dr Ričard Strong zarazio je kolerom zatvorenike s Filipina da bi izučavao to oboljenje; 13 od njih je umrlo. Preživjelima je nadoknađivao štetu cigaretama.Tokom procesa u Nirnbergu nacistički ljekari su navodili ovaj slučaj kako bi pravdali medicinske eksperimente koje su radili.

1919.: Istraživači su obavljali probne ekperimente s transplantacijom na zatvorenicima u San Kventinu, Kalifornija, umetanjem testisa i kože  nedavno ubijenih u trbušne duplje i mošnice živih zatvorenika.

1931.: Kornelijus Rouds, patolog s Rokfeler instituta za medicinsko istraživanje, namjerno inficira ljude koji služe za ekperimente u Portoriku ćelijama raka; 13 od njih je već umrlo. On čak u pismenom svjedočenju navodi da bi svi Portorikanci trebali biti mrtvi i kasnije osniva američka vojno-biološka postrojenja u Merilendu, Juti i Panami i naziva ih “Američka komisija za atomsku energiju”, gdje započinje serije eksperimenata sa zračenjem američkih vojnika i civila po bolnicama.

1932.: Američka javna zdravstvena služba u Taskdžiju, Alabama, dijagnosticirala je 400 siromašnih crnaca, najamnih radnika sa sifilisom, ali im nikad nije saopštila da su zaraženi, niti ih podvrgla bilo kakvom liječenju; štaviše, naučnici su ih koristili kao zamorce da bi istraživali simptome i razvoj ove bolesti. Svi su umrli od sifilisa, a da njihove porodice nikad nisu saznale da su mogli biti izliječeni.

1939.: Da bi provjerio svoju teoriju o nastanku mucanja, nadaleko čuveni patolog dr Vendel Džonson izvodi svoj poznati “monstruozni eksperiment” na 22 djece u Ajovi. Dr Vendel i njegovi studenti podvrgavaju djecu strašnoj psihološkoj torturi, čime prouzrokuju teško mucanje, iako su sva djeca prije toga sasvim normalno pričala.

1944.: Kao dio “Menhetn projekta” koji bi trebao napraviti atomsku bombu, istraživači su ubacivali po 4,7 mikrograma plutonijuma (izrazito radioktivni metal, op.prev.) u vojnike iz postrojenja Ouk Ridž, 20 milja zapadno od Noksvila u Tenesiju.

1956.: Američki vojni biolozi su pustili komarce zaražene žutom i denga groznicom u Svanu u Džordžiji i Avon Parku na Floridi, da bi testirali mogućnost zaraze preko insekata. Ovaj pogubni ekperiment je rezultirao ogromnim brojem groznica, respiratornih smetnji, mrtve novorođenčadi, encefalitisa (upala mozga, op.prev.) i tifusa kod stanovnika ta dva grada, a bilo je i smrtnih slučajeva.

1962.: Istraživači iz dječijeg centra Lorel u Merilendu  testirali su antibiotike protiv akni na puno djece. I pored toga što je polovina njih ozbiljno oštetila jetru zbog jakih lijekova, oni su nastavili s eksperimentom.

1963.: Čester M. Sotem, koji je ubrizgavao ćelije raka u zatvorenike iz zatvora Ohajo 1952. godine, ponovio je svoj ekperiment na 22 senilne Afroamerikanke, pacijentkinje iz Jevrejske bolnice za hronične bolesti u Bruklinu, da bi ispitivao njihov imuni sistem. Rekao im je da primaju “neke ćelije”, ali ne i da su to ćelije raka! Tvrdi da nije htio da im kaže istinu i dobije od njih pismeno odobrenje, da se ne bi uplašile što primaju ćelije raka, ali mu je nakon toga privremeno oduzeta dozvola za rad. Nevjerovatno, ali je ubrzo postao predsjednik Američkog udruženja za istraživanje raka!

1987.: Doris Džekson iz Filadelfije otkrila je da su istraživači odstranili mozak njenog sina post mortem (posmrtno, op.prev) za medicinska istraživanja. Kasnije je saznala da u Pensilvaniji postoji princip “podrazumijevane saglasnosti”, što znači da ukoliko pacijent nije potpisao dokument koji nalaže suprotno, saglasnost za uzimanje organa se automatski podrazumijeva.

1994.: U eksperimentima u VA bolnici u Njujorku, istraživači odvajaju 23 pacijenta oboljela od šizofrenije i prekidaju im terapiju lijekovima tokom 30 dana. Zatim, 17 od njih dobija po 0,5 mg/kg tjelesne mase amfetamina (stimulator CNS-a i jaka opojna droga, op.prev.), a šestoro je pod placebo kontrolom (davanje farmakološki neaktivne supstance, op.prev.). Prema istraživačima, svrha eksperimenta je bila da se: posebno istraže metabolički efekti na bolesnicima s različitim nivoima amfetaminom indukovanih psihičkih pogoršanja.

1995.: Devetnaestogodišnji student s Univerziteta u Ročesteru, Nikol Van, umro je prilikom učestvovanja u eksperimentu koji testira utjecaj hemijskih otrova iz vazduha na čovjeka. Dobrovoljcima se plaća 150 dolara po eksperimentu.

2003.: Dvogodišnji Majkl Delaver umro je od kongestivne srčane insuficijencije. Poslije njegove smrti roditelji su saznali da su mu ljekari kad je imao pet mjeseci radili eksperimentalnu operaciju, koja još nije usavršena, umjesto klasične hiruške intervencije koja se uspješno koristi kod ove bolesti, kao što im je rečeno da će biti. Ta klasična metoda je u 90 do 95% slučajeva uspješna u liječenju ove srčane mane, dok je pronalazač ove nove metode kasnije otpušten iz bolnice.

Izvor: articles.mercola.com
Za IslamBosna.ba: prevela: D.P.